HET GESLACHTSPROBLEEM.

Seksualiteit in de Nieuwe Tijd.

Alice Bailey/Djwhal Khul

De nu inkomende 7^e (Logoïsche) Straal, de Straal van Ceremoniële Orde, zoals deze genoemd wordt, zal door het planetair Heiligbeencentrum heenstromen, en daarom ook door het heiligbeencentrum of geslachts-chakra van ieder mens.

Dit gegeven leidt in wezen tot een loodzwaar probleem.

In de naaste toekomst krijgt de geslachtsfunctie van de mens een nieuwe ontwikkeling. De houding van de mens wat betreft seksualiteit zal grondig veranderen.

Een lastig onderwerp. Maar waarom is het zo lastig?

De moeilijkheid berust op al die vooroordelen in het denkvermogen van de mens, en op hun innerlijke overtuiging dat hun eigen standpunt over seksualiteit de enig juiste is. Men leeft daarnaar en dit blijkt ook het motief voor een algemene opvatting binnen onze cultuur.

Seks is één van de meest fundamentele aandriften, één van de krachtigste instincten en bijgevolg de overheersende factor van de “DIERLIJKE ZIJDE” van de mens.

***

Het onderwerp “seks” was altijd al een intiem onderwerp, en nog steeds. Het is een ietwat besmuikt onderwerp – iets waar je eigenlijk niet over praat, en tijdens zwaar puriteinse perioden werd dit onderwerp nog verder naar achteren gedrukt, zodat het een onwelvoeglijk geheim werd. Het ontaardde in een beluste verborgenheid. De seksuele daad werd al gauw beschouwd als een soort “episode”, als iets dat fatsoenlijke mensen moesten vermijden, in plaats van zoiets te beschouwen als een instinctief en natuurlijk proces – even instinctief en noodzakelijk als eten en drinken.

De moeilijkheid van het probleem ligt bovendien in nogal ver uiteenlopende denkwijzen over dit onderwerp. De standpunten gaan alle kanten op, varierend van een slecht-geregelde vrije omgang, tot en met uiterste monogamie, als wrede misleiding en dwang voor vrouwen, met als uiterste een ongebreidelde losbandigheid van de man.

Er ontstonden door al die verwarring een “slappe moraliteit”, “hypocrisie”, “rode-licht” buurten, de nodige “echtscheidingsprocessen” die hele families verwoesten (en die zelfs de nationale cultuur gingen ondermijnen), “groei van geslachtsziekten” en nog veel meer ziektes als gevolg van de vrije omgang en de vele ongeoorloofde verhoudingen.

Twee grote rampen zijn verantwoordelijk geweest voor eeuwenlange verkeerde cultuurpatronen over de geslachtsfunctie, zowel mentaal als stoffelijk. Verwoestend waren ze:

• Allereerst een enorme verstoring van rust en gezondheid door al die complexen, zielsziekten en overige psychologische verscheuringen en belemmeringen.
• En ook werd de familie-eenheid en het familieleven bedreigd; de omgang werd te vrij en de geslachtsverkeer nam toe. Het gevolg was overbevolking. Aan de andere kant ontstond als tegenwicht een toenemende onvruchtbaarheid en onwil jegens “seksualiteit”.

Dit alles leidde tot ongewenste, lichamelijke toestanden.

Hou in gedachten dat:

• De economische cultuur is zo drastisch en ernstig geworden, dat zelfs de vrede en de standvastigheid in de hele wereld wordt bedreigd;
• Onvruchtbaarheid leidt tot inkrimping van de bevolking, waardoor tenslotte de dierenwereld zou kunnen gaan overheersen, en dat zou leiden tot achteruitgang in plaats van vooruitgang.

***

Het thema in het algemeen is aanpassing van de huidige cultuur vwb het geslachtsleven, een ruimer begrip over vitale maatschappelijke zaken, en een herschikking van traditionele denkbeelden.

De standpunten van de niet nadenkende mens over seksualiteit en de mentaal gerichte en geestelijk ingestelde ingewijde over hetzelfde onderwerp zijn zover tegengesteld, dat het lijkt dat er geen overeenkomsten mogelijk zijn. Toch staan beide houdingen in wezen dichter bij de werkelijkheid dan die van de gemiddelde mens van tegenwoordig.

Laat me dat uitleggen:

De één wordt door het ritme van zijn dierlijke aard beheerst en weet, net als een dier in de vrije natuur, niets over de kwade kanten, net zo min over de onnatuurlijke vrije omgang van de geciviliseerde mens.

De ander leeft zijn leven op een beheerste wijze, zichzelf beheersend door de kracht van het denkvermogen en met verlangen bezield om op de juiste wijze de mensheid in de Mysterie-wijsheid te onderrichten.

Tussen deze twee uitersten in, staan vele gezichtspunten, vele soorten gewoonten, vele soorten verhoudingen (gewettigd en ongewettigd), vele soorten reactie-patronen, vele huwelijksvormen en vele geslachtelijke afwijkingen van een in wezen heel natuurlijk proces.

Het merendeel van deze standpunten drukt echter een diepe onwetendheid uit van de mens.

***

Eeuwenlang hebben de mensen een door God gegeven functie misbruikt en/of verkeerd gebruikt; mensen hebben zelfs hun geestelijke opstuwing ervoor prijsgegeven, en door laksheid en losbandigheid is er bovendien ook een lange tijdperk van ziektes ontstaan.

Het zal eeuwen en eeuwen duren om dit weer recht te zetten. Bovendien werden zoveel zielen, die eigenlijk nog niet klaar waren voor een incarnatie en die meer tijd nodig hadden tussen de geboortes door, te snel in incarnatie gebracht.

Zielen, die onontwikkeld zijn, komen normaal gezien snel in incarnatie, doch oudere, meer rijpe en ervaringsvolle zielen hebben gewoonlijk langere tussenpozen nodig om de vruchten van hun levenservaringen te verzamelen en te verwerken.

Zij staan echter desondanks open voor de magnetische aantrekkingskracht van diegenen die op het stoffelijk gebied leven en het zijn juist deze zielen die vaak te vroeg in incarnatie gebracht worden.

Het incarnatieproces kent bepaalde wetten: onontwikkelde mensen komen in incarnatie onder een groepswet zoals geldend voor dieren, terwijl de meer ontwikkelde en bewuste mensen in incarnatie verschijnen onder de Wet van Dienstverlening, ingeleid door een weloverwogen keuze. De Ziel is dan de leidsman.

Goed, het probleem van seksualiteit brengen we het beste onder in vier paragrafen:

1. Begripsomschrijvingen van seks, deugd en ondeugd.
2. Seksualiteit in het Nieuwe Tijdperk
3. Enkele wenken voor de tegenwoordige tijd.
4. Seks en het leven van de discipel.

Hoewel de gedachten en verlangens van de biologische mens neigen naar een vaste en gevestigde monogamie, heeft dit nooit een vaste voet gekregen. De mens is eigenlijk nooit monogaam geweest. Vrouwen waren vroeger meer terughoudend op dit vlak dan mannen, hoewel ook zij tegenwoordig losser worden, naarmate nieuwere en betere methoden van geboortebeperking ter beschikking komen.

Alle lichamelijke en psychische gevolgen van seksuele betrekkingen binnen of buiten het huwelijk, hebben niet alleen de wereld van vandaag voortgebracht, maar daarnaast ook veel ziektes, krankzinnigheid, slechte neigingen en verdorven aandriften veroorzaakt, die onze ziekenhuizen, onze tehuizen voor zenuwpatiënten, onze sanatoria, onze gevangenissen en onze krankzinnigengestichten volledig vullen.

***

Onze jeugd, in het bijzonder de meer idealistische typen, de goed en helder nadenkende jongens en meisjes, begiftigd met het nodige verantwoordelijkheidsbesef, zien zich geplaatst tegenover een hoogst merkwaardige situatie, die hun beste verbeelding en inspanning tart. Zij weten niet wat zij denken of geloven moeten.

Zij maken deel uit van een familieverband en ontdekken niets anders dan dat er in de maatschappij chaos heerst en disharmonie, dat er prostitutie is, dat er overal slechte gezondheid heerst, dat er een jacht bestaat naar ongeoorloofde verhoudingen buitenshuis, dat deze verhoudingen bovendien ongewenste kinderen oplevert, en dat er wrijving bestaat tussen partners, die is ontstaan door verkeerde verbintenissen en scheiding.

Deze jongeren krijgen geen antwoord op vele verstandige vragen.

Kijken ze bv ergens anders, dan vinden ze ontevredenheid, of een geheim en verborgen geslachtsleven, of als gevolg hiervan een slechte gezondheid. Ze treffen psychologische toestanden van het ergste soort aan, soms ook onwettige kinderen, seksuele perversiteiten en ook een almaar groeiende  neiging naar homosexualiteit (en tegenwoordig zien ze ook hoe langer hoe meer “transgender” mensen).

Nogmaals: ze krijgen geen duidelijk antwoord op hun vragen.

En al helemaal niet bij wereldsgezinde mensen waar ze te biecht gaan; ook daar krijgen ze nauwelijks duidelijke antwoorden, net zo min als een gezonde filosofie en al helemaal geen voorschriften.

Er wordt hen misschien aangeraden hun gezond verstand te gebruiken, en krijgen ze het dringend advies om uitspattingen en al dit soort toestanden te vermijden die hun gezondheid zouden kunnen ondermijnen of die hen in buitengewoon lastige financiële omstandigheden zouden kunnen doen belanden, en/of beperkende vrijheden op zouden leveren.

Misschien hebben zij iets gehoord over deugden als een “eerlijk leven” of misschien werd hen verteld dat zij ook “zonen en dochters van God” zijn.

Op zich is dit natuurlijk goed, juist en nuttig. Maar er wordt geen echte oplossing gegeven, er wordt geen licht geworpen op hun probleem en hun verwarring blijft bestaan.

Richten zij zich daarentegen tot de godsdienstiggezinde mensen en gaan de predikant of pastoor opzoeken, dan wordt er misschien gezegd, dat zij “goed” moeten zijn; het voorbeeld van de vroegere heiligen wordt wellicht aangehaald; of zij worden misschien overstroomd door een vloed aan puriteinse richtlijnen en geboden; misschien worden ze zelfs onderworpen aan rechtschapen cliché’s en onbevredigende uitleggingen die bovendien vaak gebaseerd zijn op persoonlijk vooroordeel en voorkeur.

Maar zelden wordt een duidelijke toon aangeslagen en zelden wordt het mogelijk om meer info te krijgen dan de grote wet van Mozes te horen verkondigen: “Gij zult niet…..”

Voor de grote meerderheid van de jonge en zoekende vragers van onze nieuwe generatie voldoet het feit, dat God zus of zo zegt, of de Bijbel dit en dat of iets anders opdraagt, niet aan hun verlangen om het WAAROM te weten te komen.

Wie van al deze mensen, zelfs de beste en vroomste, kunnen met werkelijke wijsheid en begrip over dit universeel probleem spreken? Wie van hen ziet voor de tegenwoordige mensheid een uitweg? Wie van hen begrijpt werkelijk de oorzaak van alle ellende, zonde en goddeloosheid, die rondom het vraagstuk van seksualiteit tot stand zijn gekomen?

Wie van hen heeft goed inzicht in de juiste betekenis van het geslachtsleven, kent de plaats hiervan in het grote schema der dingen, en kent de reden voor de verhouding tussen de geslachten? Wie van hen kan met ware visie werkelijk zeggen, wat de volgende evolutiestap zal zijn voor de mens, welke richting de mensheid zal gaan en wat de volgende ontplooiing voor het mensdom zal worden?

1. Begripsomschrijving van Seksualiteit, Deugd en Ondeugd.

Seks is, kosmisch gesproken, een woord dat gebruikt wordt om de relatie (tijdens scheppende openbaring) tussen geest en stof, tussen leven en vorm, uit te drukken. Het is in laatste instantie een uitdrukking van de Wet van Aantrekking – die fundamentele wet die ten grondslag ligt aan de hele openbaring of schepping van leven in vorm en die de oorzaak is van alle zichtbare verschijningen.

Seks is, menselijk of stoffelijk gesproken, het fenomeen binnen de relatie tussen man en vrouw, wat leidt tot voortplanting. Seks is een gangbaar fenomeen onder niet nadenkende en gemiddelde mensen conform onze cultuur standaarden. Dwz de huidige beschaving geeft ieder mens de ruimte om aan de verlokkende bevrediging van dierlijke aandriften te voldoen, tot elke prijs en zonder ritmische regeling.

Seksualiteit is daarom in essentie een uitdrukking van tweeslachtigheid en van de scheiding He

van een eenheid in twee aspecten of helften.

Deze kunnen wij geest en stof, mannelijk en vrouwelijk, positief en negatief noemen; en ze staan in het teken van een zekere ontwikkelingsperiode op de evolutieladder op weg naar een laatste eenheid of getranscendeerde “homo-seksualiteit”. Dit laatste woord heeft overigens geen enkele betrekking of gelijkenis met wat tegenwoordig wordt verstaan als “homosexualiteit”. Dit laatste begrip is tegenwoordig alleen maar een modern mentaal begrip geworden.

Het is heel zeldzaam om iemand te vinden die beide geslachten verenigt, en – fysiologisch en mentaal – volledig “zelf-bevredigend, zelf-onderhoudend en zelf-voortplantend” is. Door de eeuwen heen vinden wij hier en daar de enkele ware “homo-seksueel”, degene die, na afloop van deze wereldcyclus en wanneer de twee helften tenslotte weer zijn opgegaan in hun wezenlijke eenheid, de waarborg kan zijn voor de laatste rassen- en evolutionaire vervulling. Hiermee wordt niet bedoeld een leer van tweelingzielen of een andere verdraaiing van de werkelijkheid.

Wat we bedoelen met “Homo-seksualiteit” is de komende goddelijke Hermafrodiet, de ware androgyne tweeslachtige mens, als resultaat van het Volmaakt geworden menselijk wezen.

Het hedendaagse woord “homo-sexualiteit” is verwrongen van zijn echte betekenis. Het is in negen van de tien gevallen toegepast (nee, in 99 op de honderd gevallen) op een mentale hype van een uit zijn verband gerukte en verwrongen denkwijze, die feitelijk neerkomt op dusdanige lichamelijke praktijken en reacties, die – in hun openbaring – zo oud zijn, dat wij kunnen zeggen dat ze terug van weg geweest zijn.

De ouderdom van dit type homofiele geslachtsgemeenschap kenmerkt slechts een punt van achteruitgang, het is het terugkeren naar een oud patroon van aloude homo-praktijken.

Deze typen perversiteiten verschijnen altijd als gevolg van een afbrokkelende beschaving waarbij een oude schikking in een nieuwe verandert. Nieuwe impulsen, nieuwe veranderingen, nieuwe krachten en een nieuw verlangen naar wat ongewoon is.

Zwakke denkvermogens bezwijken dan voor de aandrift, net zo goed als zielen die sterk gericht zijn op avonturieren, op proefnemingen. Ze worden het slachtoffer van hun eigen lagere instincten en in hun zoekpogingen naar onwettige richtingen. We krijgen dan weliswaar door deze nieuwe energieën een bepaalde vooruitgang in nieuwe en onbetreden geestelijke gebieden, doch tegelijkertijd volgt men de verkeerde weg: het “linkerpad”, het Pad van materialisme, van verlangens en begeertes.

Daar de wereld van vormen cyclisch reageert op de instroming van hogere energieën (en dat is ook nu het geval), zal de uitoefenende kracht van die hogere energie alle delen en aspecten van het vormleven aandrijven, en deze prikkeling zal zowel slechte als goede gevolgen oproepen.

Het kwaad zal tijdelijk zijn gezicht laten zien, net zo goed overigens als bestendige rechtvaardigheid en bewustzijnsverhoging zijn beslag krijgen.

Als de mens de nadruk legt op datgene wat slechts stoffelijk is, zal de lagere fysieke vormaard gaan overheersen en niet de goddelijke. Indien bv (hoge) energie alleen bedoeld is om gebruikt te worden voor materiële stoffelijke doeleinden, zoals bv advertenties voor prostitutie, dan zal het resultaat te wensen overlaten.

Bedenk dan wel dat dezelfde goddelijke energie, wanneer zij anderzijds broederlijke liefde opwekt, niets anders dan goeds teweeg zal brengen.

***

Wij leven nu in een periode waarin drie gebeurtenissen van het allerhoogste belang te wachten staan. Het merendeel van de mensheid beseft dit nog niet en neemt dit ook niet waar:

1. De 7^e Logoïsche Straal van Wet en Orde komt in openbaring en zal een totaal nieuwe beschavingscyclus inluiden voor al het leven;
2. Wij gaan over in een nieuw teken van de zodiac of dierenriem: het nieuwe Watermantijdperk met de nodige consequenties.
3. De (weder)komst van de Christus is op handen samen met een begin van een nieuwe evolutie-cyclus (en ook de hele geestelijke Hiërarchie zal naar buiten treden).

Deze drie grote gebeurtenissen veroorzaken aan de ene kant veel chaos en veranderingen; maar zijn er ook verantwoordelijk voor dat de mens zich richt naar geestelijke (en mystieke) werkelijkheden; zich openstelt voor meer begrip voor nieuwe vergezichten; voor het ontstaan van meer sociale bewegingen, en evenzo voor een neiging tot samenwerken, voor een neiging om te zoeken naar godsdienstige éénheid en idem dito naar internationalistische vormen van maatschappelijke, economische, politieke en religieuze zaken, idem dito voor de klimaatvervuiling en de opstuwing van mystieke doeleinden.

De wereldreactie op de opkomende energieën zal vrijwel altijd eerst stoffelijk gericht zijn; later zullen de goddelijke hoedanigheden zich ongetwijfeld openbaren, waardoor we een drastische verandering van de geschiedenis en beschaving zullen aanschouwen.

Tegenwoordig toont men veel belangstelling voor de zogenoemde Kosmische Logoïsche Stralen, en zelfs de wetenschap krijgt interesse voor deze nieuwe energieën.

De energetische levensStraal, die door het heiligbeencentrum van de planeet zal stromen, heeft een enorme invloed op de mensen. Het geslachtsleven van het mensdom wordt tijdelijk overprikkeld, waardoor een nadruk op seks en seksualiteit ontstaat.

Later zal echter een scherpe verstandelijk gericht verantwoordelijkheidsbesef doorbreken, die tenslotte nieuwe en wijzere oplossingen zal aanreiken voor het probleem van de seksualiteit.

***

De derde factor, de (weder)komst van de Christus, is buitengewoon belangrijk. Overal is er een geest van verwachting en men verlangt naar een dito openbaring. Het lijkt erop dat men wacht op een symbolische gebeurtenis die wijst op de naderende komst van de Christus.

Dit kan een stoffelijke fysieke komst zijn zoals destijds in Palestina, of het kan zich beperken tot een overschaduwing van één of enkele van Zijn discipelen en geliefden van de Grote Heer van het Leven. Dit laatste – een overschaduwing – zal ongetwijfeld een heftige reactie oproepen bij al diegenen die op enige wijze geestelijk ontwaakt zijn.

De komst kan ook de vorm aannemen van een geweldige instroming van de energie van het Christusbeginsel, het Christus-leven en de Liefde in iedereen, die zich nadien uitwerkt via de hele mensheid.

Maar misschien wordt het wel alle drie. Het is niet aan ons om hierover te speculeren.

Het enige wat telt is, dat wij klaar moeten staan en dat wij iedereen zullen moeten voorbereiden op deze reeks van komende grote gebeurtenissen. De onmiddellijke toekomst zal dit ongetwijfeld aantonen.

Vergeet niet dat de instroming van de Christus-geest van Liefde (of deze nu komt door middel van een Persoon in lichamelijke vorm, of door middel van Zijn aangevoelde en besefte Aanwezigheid) altijd wel weer zoals gewoonlijk tweevoudig is in zijn uitwerking. De uitstraling van de Christus is per definitie Neutraal, zoals altijd de Kosmische of goddelijke Liefde is.

Misschien klinkt dit hard voor het niet logisch nadenkende deel van de samenleving. Zowel de goede als de slechte mens zullen door deze energie en uitstraling worden gestimuleerd: het is niet anders. Zowel stoffelijke begeertes als geestelijke aspiraties zullen worden opgeroepen en gecultiveerd.

De feiten bewijzen de waarheid van het gezegde, dat in een vruchtbaar gemaakte (groente)tuin – die zorgvuldig wordt verzorgd en begoten – even goed onkruid als bloemen bloeien en groeien.

Kortom: er zullen dus twee reacties ontstaan vanuit dezelfde bron van Oorspronkelijk Leven. Vanuit dezelfde zon, hetzelfde water, dezelfde vruchtbaarmakende bemiddeling en dezelfde zorg.

Het verschil ontstaat door de zaden die in de grond aanwezig zijn, waarop al deze factoren inwerken. Daarom zal de instroming van Kosmische Liefde zowel aardse liefde, aards verlangen en dierlijke wellust aandrijven, maar ook geestelijke aspiraties.

De kracht van de Kosmische Liefde van Christus zal geleidelijk over de gehele aarde worden uitgestort (het blijft dus niet meer beperkt tot een kleine regio) en haar invloed zal eeuwenlang toenemen tot aan het einde van het Waterman-Tijdperk.

Dank zij het werk van de 7^e Logoïsche Straal (die de paren van tegenstelling in een steeds nauwer samenwerkend verband zal brengen) kunnen wij tenslotte de “OPWEKKING VAN LAZARUS UIT DE DOOD” tegemoet zien, dwz de verschijning van de mens uit de graftombe van de stof.

De verborgen goddelijkheid in de mens zal uiteindelijk worden onthuld. Alle levensvormen zullen tzt onderworpen worden aan de invloed van de Christus-geest waardoor Goddelijke Liefde tenslotte haar recht tot bestaan zal opeisen.

***

Door deze drie grondoorzaken ontstaat in de komende tijd in eerste instantie een sterke gerichtheid op seksualiteit overal, en dat heeft twee gevolgen:

1. Ten eerste is er sprake van een uitbarsting van seksuele omgang over de gehele wereld, primair in onze grote bevolkingscentra, doch in tegenstelling tot vroeger zal dit NIET leiden tot overbevolking. Moderne geboortebeperking en een beter begrip zullen zelfs kunnen leiden tot onvruchtbaarheid of zelfs tot een verkleining van het gezin. Mensen gaan ook steeds meer alleen wonen, zeker in het Westen: we zullen steeds meer 1- persoons huishoudens zien. Er zal een “ik”-cultuur ontstaan, en daarnaast ook een heroriëntatie van huwelijkse verhoudingen, waarna een omslag naar vrouwelijk overwicht tot stand komt door een tijdelijke verstoring van het evenwicht tussen man en vrouw.

2. Ten tweede zal deze energie en uitstraling leiden tot heroriëntatie van de traditionele denkbeelden omtrent huwelijk en seksuele verhoudingen. De huidige denkbeelden over het economische stelsel zullen bv geen soulaas meer bieden; een geleidelijke ommezwaai van de levensopvattingen vindt plaats met een toenemende belangstelling voor de geneeskunde en Heling (een belangstelling die tot dusverre beperkt bleef tot medisch specialisten). Er ontstaat meer zicht op internationale verhoudingen, er komt meer informatie beschikbaar, en er komt meer begrip over de huwelijksgewoonten van de volkeren in het Oosten, waardoor mensen in het Westen in eniger mate zullen gaan gaan twijfelen over de eigen wetmatigheden en normen.

***

De oplossing van het seksuele probleem zal dus straks moeten uitmonden in bevrijding van de denkvermogens van iedereen en de zorg voor het oplossen van diverse belemmeringen.

(dit heeft dus niets te maken met een zogenaamd “lichaamswerk”.)

Mentale vrijheid verschaft nieuwe denkbeelden en geeft nieuwe begrippen een plaats.

Bovenal zullen we ontdekken dat termen als “deugd” en “ondeugd” niets te maken hebben met bekwaamheid of onbekwaamheid om zich te kunnen schikken naar door mensen-gemaakte wetten, maar dat deze begrippen slechts betrekking hebben op de houding van de mens naar zichzelf, naar zijn medemens en naar God.

“Deugd” is de openbaring in de mens van de geest van samenwerking, die al zijn broeders op aarde omvat, waardoor onzelfzuchtigheid, begrip en volkomen zelfvergetelheid zichtbaar worden.

“Ondeugd” is de ontkenning van deze houding tot één-wording.

***

Er is geen periode van de wereldgeschiedenis die zo beslissend wordt als die van tegenwoordig, want – los van de komende grote cyclische tijdkring – ontstaat er in de mensheid zelf een ontplooiing in zijn evolutie die enig is in haar soort.

Voor de allereerste keer in de geschiedenis van de mensheid kunnen wij straks een echt menselijk wezen aanschouwen; dwz de Oorspronkelijke nieuwe en essentiële Mens: met een persoonlijkheid die volledig is geïntegreerd en die werkt als een complete Eenheid, met een denkvermogen en een gevoelsaard, die aan de ene kant het stoffelijk lichaam omvat en aan de andere kant de Ziel.

Bovendien wordt de klemtoon verlegd van het fysieke, stoffelijk leven naar het verstandelijke, mentale leven en in een toenemend aantal gevallen zelfs naar een vergeestelijkt leven. Er is op grote schaal sprake van een ware “VERHEFFING VAN HET HART TOT DE HEER”, en de blik richt zich gestadig meer naar de wereld van geestelijke en Mystieke waarden.

Vandaar de huidige omwenteling naar die Nieuwe Tijd.

Afgezien van de nadering van de nieuwe tijd, en dus ook van de instroming van de Christus-geest met zijn omvormende macht en vernieuwende kracht, en afgezien ook van de cyclische terugkeer van de samengestelde energieën van de 7^e Straal, is de gesteldheid van het mensdom in het algemeen zodanig, dat de reactie op de diepere geestelijke energieën en op nieuwe mogelijkheden die zich voordoen, voor de eerste keer uitermate doelmatig is en volledig in elkaar grijpt.

Vandaar ook de toenemende problemen.

Vandaar ook de lange overgangstijd die deze grote mogelijkheden kent.

Vandaar ook het wonder van de dageraad waarvan het doorbrekende licht in het Oosten kan worden gezien. Werkelijk: een Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde worden geboren.

***

Laten we terugkeren tot het geslachtsprobleem en dat eens benaderen uit een heel andere hoek; het geslachtsprobleem is eigenlijk helemaal geen probleem.

Seksualiteit is een fundamenteel en universeel symbool dat veel “scheppende” zaken omvat.

Een symbool is, zoals wij weten, een uiterlijk en zichtbaar teken van een innerlijk en geestelijke werkelijkheid.

En wat is deze innerlijke werkelijkheid? Antw: het is de werkelijkheid van verwantschap.

En wel een verwantschap tussen de fundamentele paren van tegenstelling in onze duale wereld – Vader-Moeder, geest-stof; positief-negatief; leven-vorm, en tussen de grote Dualiteit tussen God en deze wereld.

Op dit moment is de verhouding tussen man en vrouw bepaald door het “huwelijk” van twee stoffelijke lichamen, soms van twee gevoelslichamen van twee betrokken personen. Slechts zelden is het eveneens een huwelijk van denkvermogens.

Soms is het de vereniging van het stoffelijk lichaam van de ene persoon, terwijl het stoffelijk lichaam van de andere partij koud en en zonder belangstelling blijft, doch zich wel tot het gevoelslichaam aangetrokken voelt. Soms is het een verhouding van het mentale lichaam met het stoffelijke en valt de gevoelsaard weg.

Zelden, uiterst zelden, treffen wij de vereniging aan van twee personen waar de gecoördineerde, samenwerkende versmelting van alle drie delen van de persoonlijkheid van hen beiden daarbij betrokken zijn.

***

In het symbool van seks ligt de werkelijke betekenis van de liefde die zichzelf wil uitdrukken. Liefde betekent in werkelijkheid “een relatie vormen”, doch het woord “liefde” (net als het woord “seks”) wordt ondoordacht gebruikt en aan haar ware bedoeling wordt geen aandacht geschonken. In wezen zijn liefde en seks, één en hetzelfde begrip, want beide drukken de bedoeling van de Wet van Aantrekkingskracht uit.

Liefde is seks en seks is liefde, want de verhouding, de wisselwerking en de verbinding tussen God en Zijn heelal, tussen de mens en God, tussen een mens en zijn eigen Ziel en tussen mannen en vrouwen worden in deze twee woorden op gelijke wijze afgeschilderd.

Het gaat om het motief en om de verhouding tussen de twee polen zelf.

De krachtcentra in de mens (of chakra’s) worden verdeeld in drie centra beneden het diafragma (middenrif) en vier daarboven:

1. Beneden het diafragma:
   1. Het ondereinde van de ruggegraat (stuitcentrum-chakra)
   2. Het heiligbeencentrum-chakra (of voortplantings-chakra)
   3. De zonnevlecht-chakra (het ego centrum) 

1. Boven het diafragma:
   1. Het hartcentrum-chakra
   2. Het keelcentrum-chakra
   3. Het centrum tussen de wenkbrauwen-chakra: het Ajna chakra
   4. Het hoofdcentrum-chakra.

 Zoals gezegd zullen er twee versmeltingen of fusies gaan plaatsvinden in de innerlijke mens, die allebei het resultaat zijn van het symbolische geslachtsproces. Deze twee symbolische voorvallen geven twee geestelijke gebeurtenissen weer, die zowel het geestelijk doel plus het geestelijk lot van en voor de mens uitbeelden, precies zoals God zelf Zijn grote Doel uitdrukt in het evolutionaire proces van het mensdom.

1. Ten eerste (hierbij wordt ook de grote Loutering in gang gezet) zullen de energieën beneden het diafragma moeten worden opgestuwd en worden vermengd met die boven het diafragma.

Dit zal de mens zelf moeten doen.

Wij kunnen in dit stuk niet het specifieke proces en de bijbehorende voorschriften hiervoor behandelen, behoudens in één geval – het omhoogvoeren van de energie van het heiligbeencentrum (het geslachtscentrum-chakra) naar het keelcentrum, dwz het proces van stoffelijke voortplanting en van stoffelijke schepping omvormen of transcenderen tot het scheppingsvermogen van de kunstenaar op een willekeurig terrein van scheppingsuitdrukking.

De vereniging van de energieën van deze twee specifieke centra voeren tot dat ontwikkelingsstadium, waarin we “kinderen” zullen voortbrengen van onze bekwaamheid en denkvermogens.

In andere woorden: een ware verbinding creëeren tussen de hogere en lagere energieën, geeft de verschijning van schoonheid in vorm, resp de insluiting van één of ander aspect van de waarheid in een geschikte uitdrukking, die op die wijze de wereld verrijkt.

Waar deze samenvoeging tot stand gebracht is, begint de ware scheppende kunstenaar te werken.

 De keel is het orgaan van het Woord, het drukt het Leven uit in symbolen, en openbaart op die manier de glorie van de achterliggende Mystieke Waarheid. Dit is de ware symboliek die achter de lering van versmelting van de lagere energieën met de hogere ligt. Hiervan is seksualiteit op het stoffelijk gebied slechts een lager symbool.

De tegenwoordige mensheid wordt snel in meerdere mate en in wijder verband scheppend, omdat de transfusie van energieën van laag naar hoog onder de nieuwe impulsen almaar sneller gebeurt.

 Naarmate het begrip van reinheid in de mens wordt ontwikkeld, naarmate de groei van het verantwoordelijkheidsgevoel wordt aangekweekt, en naarmate de Liefde voor schoonheid, kleuren en denkbeelden zich in hem verdiept, zal het opstuwen van de lagere energieën naar de hogere worden versneld, waardoor de verfraaiing van de Tempel des Heren (het menselijk lichaam) in hoge mate zal worden bespoedigd.

In het komende Waterman-Tijdperk gaat dit zich in snel tempo voltrekken.De meeste mensen leven tegenwoordig nog altijd in de chakra’s beneden het diafragma en hun energieën worden aldus naar buiten gericht in de stoffelijke wereld en misbruikt voor begeertes en materiële doelen. In de komende eeuwen zal dit wegebben omdat hun energieën zullen worden omgezet en gelouterd, waarbij de mensen beginnen te leven in de chakra’s boven het diafragma.

Zij zullen dan de vermogens uitdrukken van het ware liefhebbend hart, van de scheppende keel en de goddelijk geordende Wil van het hoofd.

Nogmaals: seksualiteit op het stoffelijk gebied is van deze verhouding tussen het lagere en het hogere, slechts het lagere “symbool”.

2. In het hoofd van de mens zelf moet eveneens een wonderbaarlijke, symbolische gebeurtenis van versmelting plaatsvinden. In dat levend organisme zal dit drama worden opgevoerd, waardoor het gezuiverde menselijk wezen volledig in goddelijkheid opgaat (via een nieuwe anthakarana met de Monade).

Het grote, laatste drama van de mystieke verbinding tussen God en de mens en tussen de ziel en de persoonlijkheid wordt daar voltrokken.

 Volgens de Oosterse wijsbegeerte bevinden zich in het hoofd van de mens twee grote energiecentra. Eén daarvan, het centrum tussen de wenkbrauwen, vermengt en versmelt vijf soorten van energie die daarheen worden toegestuwd en daar vermengd worden – het zijn de energieën van de drie centra beneden het diafragma, en die van het keel- en van het hartcentrum.

 Het andere, het hoofdcentrum, wordt door meditatie, dienst en aspiratie gewekt en het is door middel van dit centrum dat de ziel met de persoonlijkheid contact maakt.

Dit hoofdcentrum is het symbool van de geest of van het positief mannelijk aspect, terwijl het centrum tussen de wenkbrauwen het symbool van de stof is, of van het negatief vrouwelijk aspect. De twee organen van het stoffelijk gebied, de slijmklier en de pijnappelklier, zijn met deze draaikolken van kracht verbonden. De eerste is negatief en de tweede is positief.

 Deze twee organen zijn de hogere overeenkomsten van de mannelijke en vrouwelijke organen van de stoffelijke voortplanting. Naarmate de ziel zich steeds sterker in het mentale en in het gevoelsleven van de aspirant laat gelden, stroomt zij met steeds grotere kracht het hoofdcentrum binnen.

Naarmate de mens zijn persoonlijkheid onder handen neemt, en die zuivert en richt op dienst van de geestelijke Wil, heft hij automatisch de energieën van de onderste centra van het lichaam op naar het centrum tussen de wenkbrauwen.

 Tenslotte neemt de invloed van elk van de twee hoofdcentra toe en strekt zich steeds verder uit, totdat zij tenslotte met elkaar contact maken en een trillend en magnetisch veld scheppen, waardoor ogenblikkelijk daarna het licht opvlamt (de aureool).

Vader-geest en Moeder-stof verenigen zich, worden één en de Christus wordt geboren: “NIET VOORDAT EEN MENS TEN TWEEDE MALE WORDT GEBOREN, KAN HIJ HET KONINKRIJK GODS ZIEN”, zei de Christus.

 Dit is de tweede geboorte en vanaf dat ogenblik neemt de visie in kracht toe.

Kortom: opnieuw vindt het grote liefdes-drama plaats en opnieuw wordt dit in de mens voltrokken. Op die manier ervaart hij in zijn persoonlijk leven tot drie keer toe wat de bedoeling is van vereniging, van “waarlijke seks”:

1. In de geslachtsproces op het stoffelijk gebied, dwz in zijn relatie tot zijn tegendeel, de vrouw, met als gevolg de voortplanting van de soort.
2. In de verbinding van de lagere energieën (het geslachtscentrum) met de hogere, naar het keelcentrum, met als gevolg dat waarlijk scheppend werk ontstaat.
3. In de verbinding binnenin het hoofd van de energieën van de geïntegreerde en geharmoniseerde persoonlijkheid met die van zijn Ziel, met als gevolg de innerlijke geboorte van Christus.

***

Na het voorbijglijden van lange, lange tijden is het mensdom nu naar een punt gebracht, waar hij begint met de grote Uitzuivering, dwz het opstuwen van de lagere energieën naar die van de hogere centra, en deze transcendente overdracht is tevens de oorzaak van veel onrust in de tegenwoordige wereld.

Overal beginnen meer mensen op politiek, godsdienstig, wetenschappelijk of artistiek gebied waarlijk te scheppen en de aandrijving van hun mentale energie, hun plannen en denkbeelden laat zich overduidelijk voelen en de competitie doet de rest.

Totdat ooit het denkbeeld van broederschap het mensdom gaat beheersen, zullen wij zien dat die krachten in eerste instantie voor persoonlijke doeleinden wordt gebruikt, met de daaruitvolgende ellende, op precies dezelfde wijze als wij hebben gemerkt hoe de kracht van het stoffelijk geslachtsleven wordt gebruikt voor persoonlijke bevrediging en zelfzucht met idem dito daaruit voortvloeiende ellende.

Er zijn echter enkelen, die hun energieën nog hoger kunnen opheffen en in staat zijn deze op goddelijke wijze uit te drukken.

Het Christusbewustzijn wordt tegenwoordig in vele menselijke wezens geboren, en steeds meer zullen de zonen Gods zich in hun ware gedaante vertonen om de leiding van de mensheid in de Nieuwe Tijd over te nemen.

1. Seksualiteit in de Nieuwe Tijd

Iets voorspellen is altijd risicovol, doch vooruitzien op basis van de huidige neigingen is vaak wel mogelijk.

Gedurende de komende tweehonderd jaren zullen alle oude invloeden en tradities, waaronder wij leefden, geleidelijk uitsterven om plaats te maken voor nieuwe krachten. Het naderende Waterman-Tijdperk zal zich kenmerken door drie factoren en deze worden mogelijk gemaakt door de invloed van drie planeten die de drie decanaten (elk van een periode van tien graden) (ofwel elk ca 700 jaar) van dit teken zullen overheersen.

• Als eerste volgt de werkzaamheid van Saturnus, die een scheiding van wegen teweegbrengt (we mogen dit zien als de “scheiding tussen de bokken en de schapen”); een mogelijkheid voor hen die dit ten nutte kunnen maken. Het loopt parallel met een periode van discipline en een tijdperk waarin grote persoonlijke keuzes gemaakt zullen moeten worden. Door deze onderscheidende beslissingen zal de mensheid in haar geboorterecht treden.

Deze invloed laat zich nu al sterk voelen.

• Later zal, door de invloed van Mercurius in het tweede decanaat van ca 700 jaar, een instroming van licht, van mentale en geestelijke verheldering optreden, en een juister uiteenzetting van de leer van de Loge van Boodschappers.

Terwijl het werk tijdens het eerste decanaat velen in staat zullen stellen om die specifieke keuzes te maken en om die pogingen te doen om de lagere energieën op te heffen naar de hogere chakra-centra, en het brandpunt van hun aandacht te verplaatsen van beneden naar boven het diafragma (dit is de grote Uitzuivering), is het werk van het tweede decanaat een vervolg hierop en zal diegenen, die gereed staan, in staat stellen de persoonlijkheid met de ziel te (laten) samensmelten en zo zal het licht gaan schijnen en de Christus zal in hen geboren worden.

• Tijdens het derde decanaat zal het tijdperk van Broederschap worden ingeluid door Venus met intelligente Goddelijke Liefde; de groep en niet het individu zal de voornaamste eenheid worden, waarbij onzelfzuchtigheid en samenwerking langzamerhand de plaats zullen innemen van afgescheidenheid en wedijver (dwz, het begrip “competitie” zal zijn betekenis verliezen).

Op geen enkel ander levensterrein zullen de komende, grote veranderingen zich machtiger vertonen dan in de houding van de mens tegenover zijn geslachtsdrift en in het opnieuw regelen van de huwelijksverhoudingen.

Dit nieuwe standpunt zal geleidelijk aan zijn vorm krijgen, naarmate de psychologische wetenschap zich ontwikkelt.

Naarmate de mens zijn eigen drievoudige natuur leert verstaan, en naarmate de bewustzijnsaard en de diepte van zijn eigen onderbewust leven beter begrepen zullen worden, zal er geleidelijk en automatisch een verandering in de houding van mannen tegenover vrouwen en van vrouwen tegenover haar lot plaatsvinden.

***

Deze veranderingen zullen langzaam ingaan als gevolg van bewuste en intelligente belangstelling van de eerstkomende drie generaties jongeren.

In een verder gelegen toekomst zal de nadruk gelegd worden op het bepalen van het Levensdoel van de mens.

SYNTHESE, stoffelijke loutering, decentralisatie en groepswelzijn zullen de grondtonen zijn van het nieuwe maatschappelijk onderricht.

De relatie van de mens naar anderen wordt anders, en het wordt op intelligente wijze gericht. En zijn relatie ten opzichte van het vrouwelijk geslacht zal niet alleen door liefde en begeerte worden geleid, maar door een hogere waardering voor de ware betekenis van het huwelijk.

***

Laten we enkele fundamentele stellingen (of leefregels) formuleren als grondslag voor een verdere analyse over “seksualiteit en huwelijk”. Het zijn er drie:

1. De verhouding tussen man en vrouw en hun zienswijzen op de huwelijksverhouding komen meer onder invloed van het groepsleven en hun relatie wordt daarmee onderdeel van het welzijn van de groep.

Dit is niet het gevolg zijn van huwelijkswetten, doch meer als gevolg van educatie in groepsverhoudingen, door werelddienst, en met een praktisch inzicht in de wet van Liefde, zonder sentimentele kleuring of bezitsdrang.

Mannen en vrouwen gaan beseffen dat zij slechts kleine cellen zijn in een veel groter vitaal organisme. Hun werkzaamheden en hun zienswijzen zullen door dit diepe besef gekleurd worden.

Alles zal de collectiviteit dienen en de eenheid in de groep bevorderen. Mensen zullen hoe langer hoe meer leven in de wereld van denken, van inzichten en van verantwoordelijkheden en gaan zich afkeren van de wereld van begeertes, dierlijke instincten en lagere sentimenten. Hierdoor zal de Liefde van mannen voor vrouwen en van vrouwen voor mannen waarachtiger zijn dan nu het geval is, want zij zal minder berusten op emotionele of sentimentele gronden, en meer op juist denken.

Naarmate de energie van de scheppingsdrang opwaarts gestuwd wordt van het heiligbeen-chakra naar het keel-chakra, zal de mens uiteindelijk minder sterk in zijn stoffelijke geslachtsdriften leven en meer in lijn komen met zijn innerlijke scheppende uitingen.

Zijn bestaan op het stoffelijke gebied blijft zoals het nu is, doch iedereen zal gaan beseffen dat de wijze waarop de huidige mens zijn seksuele natuur bevredigt, abnormaal en ongeordend is, en dat wij allemaal op weg zijn naar een meer verstandige, normale toestand. Op weg naar Vervolmaking. Naar het Meesterwerk dat iedereen van zichzelf zal moeten maken.

2. De drie natuurlijke aspecten van de persoonlijkheid zullen volledig worden geïntegreerd.

Deze tweede leefregel hangt nauw samen met het punt van evolutie en kan als volgt worden uitgedrukt: “EEN WAAR HUWELIJK EN EEN JUISTE SEKSUELE VERHOUDING MOET EEN HUWELIJK VAN ALLE DRIE ASPECTEN VAN DE MENSELIJKE AARD OMVATTEN”; dwz, de drie bewustzijnsgebieden zullen tegelijk moeten samengaan (fysiek, emotioneel EN denkaard).

Om juist en gelukkig getrouwd te zijn, moeten man en vrouw als aanvulling van elkaar dienen op gelijke basis, en wel op alledrie de gebieden van hun eigen microkosmos natuur en er moet een gelijktijdige vereniging van alledrie plaatsvinden.

Hoe zelden is dit nu het geval en hoe zeldzaam wordt dit momenteel aangetroffen!

Later zullen wij merken dat toekomstige huwelijken meer en meer worden gesloten tussen goed geïntegreerde persoonlijkheden. Alleen diegenen zullen elkaar ontmoeten in het huwelijk die in het proces van omzetting van de lagere drie in de hogere centra eenzelfde punt hebben bereikt.

Een huwelijk zal zelfs als ONGEWENST worden beschouwd als partijen NIET bij elkaar passen, wanneer bv de één het leven van de gelouterde persoonlijkheid boven het diafragma leeft en de ander het leven van een intelligent dier beneden het diafragma volgt.

Steeds meer mensen zullen uiteindelijk hun metgezellen gaan zoeken bij wie de innerlijke Christus is geboren en die het Christusleven en Christusbewustzijn gaan of willen gaan uitdrukken.

3. Het huwelijk in de Nieuwe Tijd zal een verlangen weerspiegelen om alleen de voortplanting te regelen. Niet meer.

Dit is in onze huidige samenleving niet haalbaar. Het merendeel van de kinderen, die nu worden geboren, is bij toeval gekomen of wordt eigenlijk niet gewenst.

Natuurlijk zullen er altijd wel enkele zielen zijn naar wie wordt verlangd bij de voortplanting, doch zelfs in deze gevallen is dat verlangen voor het merendeel ingegeven door tradities. Zoals door motieven van overerving (adel), of door een vermogen dat moet worden doorgegeven, of door een oude naam die vereeuwigd moet worden, of allerlei andere eerzuchten.

Maar de nadruk die gelegd wordt op alleen de voortplanting in de seksualiteit wordt steeds sterker richting nieuwe tijd.

***

Dit geestelijk aspect van het huwelijk wordt pas dan mogelijk als groepsvorming wijder is verspreid..

We zullen allemaal te maken krijgen met de komst van het nieuwe tijdperk, een periode waarin goede wil de allereerste prioriteit zal zijn, en waarbij zelfzuchtigheid en dierlijk instinct geleidelijk op de achtergrond zullen raken.

1. Enkele Wenken voor de Tegenwoordige Tijd.

Er is allereerst getracht om een beeld te schetsen over de huidige situatie wat betreft seksualiteit; om daarna de aandacht te kunnen richten op toekomstige ontwikkelingen.

De vraag doet zich nu voor: Welke stappen zijn mogelijk om die toekomstige situatie te bereiken? Of zijn er tussentijdse noodzakelijke en aangepaste regelingen mogelijk?

Om hierop direct en kort te antwoorden: “Ja, dat is absoluut mogelijk”.

“Het publiek zal met vier elementaire grondstellingen worden geconfronteerd. Deze zullen leiden tot aanpassing van inzichten waardoor heroriëntatie van de openbare mening mogelijk wordt”.

De eerste stap is dus educatie en training van de algemene meningsvorming; want visie is noodzakelijk om begrip te kweken voor deze vier essentiële basiswetten.

***

Hou rekening met het volgende:

Elke verbetering van de huidige toestand moet komen als een groei en inzicht van binnenuit en niet door het opleggen van voorschriften van buitenaf. De training van het openbare bewustzijn moet zich daarom geleidelijk voltrekken zodat op die wijze de basis gelegd wordt voor latere veranderingen.

De drie volgende generaties (inclusief de huidige generatie jongens en meisjes) zijn bepaalde groepen van zielen die in incarnatie worden gebracht. Zij zullen esoterisch goed toegerust zijn om de mensheid uit de hedendaagse, netelige toestand te helpen, en helpen om de mens omhoog te stuwen in bewustzijn.

Men zal dit altijd voor ogen moeten houden, hoe zeer het wel eens vergeten wordt. In elk tijdperk van de geschiedenis der mensheid zijn er altijd wel enkelen geweest die in staat waren de opkomende problemen op te lossen. Zij worden voor dat bijzondere doel uitgezonden en incarneren hiervoor, want opnieuw zullen enkele eigentijdse problemen dringend moeten worden opgelost.

In laatste instantie is het huidige geslachtsprobleem een tijdelijk iets, al mag u misschien denken van niet. Het groeit nog steeds vanwege een fundamentele misvatting – het misbruik van door God gegeven vermogens voor zelfzuchtige, stoffelijke doeleinden, in plaats van die te wijden aan het goddelijk gestelde doel.

We weten inmiddels dat de mens door zijn instinctief dierlijke aard omlaag is gesleurd, en alleen een helder en zuiver mentaal begrip (dwz bewustzijn) van de werkelijke aard van zijn probleem, EN de handreiking met een nieuwe goddelijke Doelstelling voor de mens, zullen sterk genoeg zijn om hem in de Nieuwe Tijd en in de Nieuwe wereld met het juiste motief en met de juiste handeling een Leven op te bouwen.

We zeggen het opnieuw: het voornaamste doel van seksualiteit is niet de bevrediging van lusten, maar het zorgen voor stoffelijke en harmonische lichamen, zodat het nieuwe leven zich waardig kan uitdrukken. De mens moet de aard van de symboliek die ten grondslag ligt aan de seksuele verhouding, leren verstaan en daardoor de strekking van geestelijke waarheden leren inzien.

***

De Wet der Sekse is de wet van die relaties, waardoor leven en vorm samen worden gebracht om het goddelijk gestelde doel tot uitdrukking te brengen.

Dit is een fundamentele scheppingswet en deze wet is waar, of men zich nu bezighoudt met het bezielende Leven van een zonnestelsel, of met de geboorte van een dier, danwel met het ontstaan van een plantje uit een zaadje.

“Seks” dient te leiden tot een nieuwe vorm.

“Seks” vindt plaats wanneer man en vrouw samen worden gebracht, één worden gemaakt en op die manier een 3^e werkelijkheid voortbrengen als voortplanting. Die 3^e werkelijkheid of het gevolg van die relatie is de getuigenis van hun relatie. En zo verschijnt een ander leven in de vorm.

Altijd is er dus die drieluik: “relatie, één-wording en geboorte”. Deze drie woorden hebben te maken met de ware betekenis van “seksualiteit”.

Het is al eerder gezegd: die waarheid is helaas door de mens verkracht waardoor de wezenlijke betekenis verloren is gegaan. Er is nu slechts sprake van zinnelijk genot en het bevredigen van stoffelijke begeertes. Zo’n relatie leidt slechts naar een kortstondige bevrediging waardoor alles beperkt blijft tot de dierlijke instinctieve aard op het stoffelijk gebied.

***

Er zijn echter uitzonderingen op de regel. Bovendien willen we hieraan uitdrukkelijk toevoegen dat, wanneer we zeggen dat de man de vrouw voor zijn plezier gebruikt, niemand denken moet dat daarmee het mannelijk aspect voor het geslachtsprobleem verantwoordelijk moet worden gesteld.

Hoe kunnen we dat ooit zeggen, terwijl we weten dat ieder menselijk wezen binnen een cyclische incarnatie òfwel man òfwel vrouw is geweest of wordt, en dat in vroegere levens de mannen NU, toen vrouwen, en de vrouwen, toen mannen zijn geweest?

Wat de Ziel betreft, is er geen geslacht zoals wij dat verstaan; het is slechts in het stoffelijk vormleven waarin de lagere tegengestelde polen bestaan en dus ook seksualiteit bestaat.

***

Het hele mensdom is dus even schuldig en wij allemaal zullen in het komende proces om juiste toestanden te scheppen en om orde te brengen in de huidige chaos, op gelijke wijze werkzaam moeten worden. Zie daarom de volgende stellingen die de mens zal moeten leren kennen en zich eigen zal moeten maken:

• De eerste stelling is dat alle zielen volgens de Wet van Wedergeboorte incarneren en reïncarneren. Deze stelling is de allerbelangrijkste educatie, zeker voor het Westerse publiek, want het hele Oosten kent deze wet al.

Het leven van de mens beperkt zich dus NIET tot één levenservaring en één bestaan, doch het huidige bestaan dient om oude verplichtingen opgedaan in vorige incarnaties, te vereffenen: het is een terugvinden van oude relaties, een gelegenheid om oude schulden glad te strijken, een kans om iets te herstellen (vergeving) en om hierdoor vorderingen in het bewustzijn te maken.

Het is allemaal gericht op een ontwaken van diep-verborgen hoedanigheden van wijsheid, liefde en onderscheid, het is een zoeken naar herkenning van vroegere vrienden en vijanden, en vooral om een oplossing vinden van ergeniswekkende onrechtvaardigheden.

Het resultaat van deze Wet geeft weer wat de mens nu in essentie is, en wat hem maakt zoals hij NU is.

Deze wet roept om algemene erkenning en wanneer zij door de (vooral Westerse) mens eindelijk goed is begrepen, zal het ongetwijfeld bijdragen om het probleem van seksualiteit en huwelijk voor de toekomstige tijd op te lossen.

Waarom? Omdat, als deze wet als een besturend, regelend en verstandelijk beginsel van de biologische mens wordt aanvaard, iedereen veel zorgvuldiger het levenspad zal betreden en veel voorzichtiger zal handelen in het naleven van hun familie- en groepsverplichtingen. Iedereen zal dan ook een veel dieper inzicht krijgen over het gezegde: “HETGEEN EEN MENS ZAAIT, HIJ OOK ZAL OOGSTEN” en dat het oogsten hier en nu zal plaatsvinden in deze fysieke wereld en niet in de een of ander mystieke of mytische hemel of hel; hij zal zijn schulden moeten vereffenen in het leven van alledag op aarde.

Het op zich nemen van deze verantwoordelijkheid zorgt genoeg voor haar eigen hemel of voor een daaraan evenredige hel. De verspreiding van deze leer van wedergeboorte, haar wetenschappelijke erkenning en het bewijs hiervoor gaat al vrij snel en in de komende decades zal dit meer en meer erkenning krijgen.

• De tweede grondstelling is “onze naaste lief te hebben gelijk onszelve”.

Dit verkondigde Christus zelf, 2000 jaar geleden, en is de grondtoon van het Westerse Christendom. Tot dusver is hier weinig aandacht aan gegeven en is dit een ondergeschoven kindje gebleven, mede door een lafhartige houding van politici.

Wij hebben meer onszelf liefgehad en geprobeerd om hooguit hen lief te hebben die wij graag mogen. Maar dat is niet wat dit gezegde vraagt……

Om iedereen onvoorwaardelijk lief te hebben, omdat onze naaste ook een Ziel is, net als wij, met een natuur die in wezen volmaakt is en een eeuwig lot kent, is tot nu toe in wezen altijd beschouwd als een schone droom die in een verre toekomst en in een hemel zo ver weg moet worden vervuld, dat wij dat vandaag de dag gerust kunnen vergeten.

Twee duizend jaar zijn nu voorbij gegaan, sinds deze allergrootste uiting van Gods Liefde zich op aarde vertoonde en het gebod gaf elkaar gewoon Lief te hebben. Onvoorwaardelijk lief te hebben.

Toch vechten en haten wij nog steeds, en we gebruiken al onze krachten voor puur zelfzuchtige doeleinden, we gebruiken onze lichamen en onze begeerten voor materiële genoegens, en onze inspanningen in het leven worden, over het algemeen, in de eerste plaats gericht op eigen voordeel. (Dit is het zelfzuchtige kwaad wat achter deuren dient te worden gesloten….)

Hebt u ooit overwogen wat de wereld NU had kunnen zijn, indien de mens werkelijk naar Christus had geluisterd en had geprobeerd om zijn grote Gebod te gehoorzamen? Bv:

1. Er zouden vele ziektes kunnen zijn voorkomen (want de kwalen die voor een groot deel ons lichaam ziek maken en onze beschaving verwoesten, ontstaan door het misbruik van de geslachtsfunctie).

Het misbruik van seksualiteit is terug te brengen tot een volledig onbegrip, onwetendheid en niet te vergeten een regelrechte ontkenning over de eigen verantwoordelijkheden binnen het totale reïncarnatieplaatje, en daarnaast een volledig onbegrip over wie of wat onze “naaste” feitelijk is.

1. Oorlog zou totaal onmogelijk zijn gemaakt;

• De misdaad zou tot een minimum kunnen zijn teruggebracht en ons hedendaags leven zou op dit moment al een weerspiegeling zijn van een zich openbarende goddelijkheid.

Doch helaas, dit is niet het geval geweest, vandaar onze tegenwoordige tamelijk chaotische wereldtoestand.

Deze wet of gezegde om “ONZE NAASTE LIEF TE HEBBEN”, zal overal verkondigd moeten worden.

Deze wet kan ook in de volgende woorden worden weergegeven: “Laat een mens zo leven dat zijn bestaan geen schade veroorzaakt”. Noch aan dingen, noch aan personen.

Dan kan er ook geen kwaad naar de groep groeien, vanuit zijn gedachten, zijn daden of zijn woorden. Deze houding van onschadelijk zijn is niet negatief, maar een feitelijk lastig te bereiken positieve werkzaamheid.

Indien iedereen de woorden van Christus algemeen praktisch zou toepassen, zou er orde uit de chaos van deze wereld ontstaan, er zou groepsliefde en mededogen in de plaats komen van persoonlijke zelfzucht, religieuze eenheid zou de plaats kunnen innemen ipv fanatieke onverdraagzaamheid, en goed geregelde begeerten in plaats van losbandigheid.

Het beginsel om het bestaan te baseren op deze twee Wetten (Wet van Wedergeboorte en de Wet van Liefde), zou de mensheid kunnen redden, zou het weer omhoog kunnen voeren en onze beschaving weer kunnen opbouwen.

Helaas, de Wetten zijn waarschijnlijk te eenvoudig en te kindelijk om algemene belangstelling op te wekken. Bovendien, Westerse mensen (de intelligentsia) vragen om “bewijs”: zien is geloven. Als het niet kan worden bewezen, is het gewoon niet waar……. Het wordt dus ontkend.

Tja, deze mens kijkt niet verder dan zijn neus lang is…..

De erkenning van de macht en de Kracht van de goddelijkheid zelf is eenvoudig een kwestie van tijd, want verdere evolutie van de mens in de naaste toekomst zal deze erkenning simpelweg afdwingen. Onze discipelen en denkers van de huidige tijd zijn de Voorlopers.

• De derde fundamentele wet is de Wet van Groepsleven: het reikt een oplossing aan van al onze huidige problemen (inclusief seksualiteit), en komt automatisch uit de twee andere wetten voort. Onze groepsverhoudingen moeten gezien en erkend worden. Een mens zal niet alleen zijn familie- en nationale verplichtingen in Liefde dienen te vervullen, doch hij zal ook moeten denken in ruimere begrippen van de mensheid als totale familie zelf en op die wijze de Wet van Broederschap tot uitdrukking brengen. Hij zal verder moeten zien…..

Broederschap is een groepshoedanigheid. Het is niet anders. De nu in incarnatie komende jonge mensen zullen met een veel dieper begrip van de groep in het leven komen en hun bewustwording van de groep is veel meer ontwikkeld dan nu het geval is.

Wanneer lastige toestanden zich voordoen, zullen zij hun problemen, inclusief het geslachtsprobleem, oplossen door zich gewoon af te vragen: “ZAL DEZE HANDELING VAN MIJ BIJDRAGEN TOT HET GROEPSWELZIJN? INDIEN IK ZUS OF ZO DOE, ZAL DE GROEP ERDOOR BENADEELD WORDEN OF ERONDER LIJDEN? ZAL DIT DE GROEP TOT VOORDEEL STREKKEN EN GROEPSVOORUITGANG, GROEPSINTEGRATIE EN GROEPSEENHEID TEWEEGBRENGEN?”

Een handeling die niet overeenstemt met de groepsvereisten, zal dan automatisch achterwege blijven. Bij de beslissing van problemen zullen het individu en de individuele eenheid geleidelijk leren het persoonlijk genoegen en lustgevoel te onderwerpen aan groepswelzijn en de groepsbehoeften. Dan zal ook het geslachtsprobleem tot een definitieve oplossing worden gebracht.

Een juist inzicht van de Wet van Wedergeboorte, een Wet van goede-wil ten opzichte van alle mensen (heb uw naaste lief), die zich als “GEEN-SCHADE-VEROORZAKEN” uitwerkt, en een verlangen naar groeps-goede-wil (Wet van het groepsleven) zullen geleidelijk als bepalende factoren in ons bewustzijn nestelen, en onze beschaving zal zich tzt hierop aanpassen.

• De laatste en 4^e stelling is, dat het nakomen van deze 3 wetten noodzakelijkerwijs zal leiden naar een diep verlangen, om de wet van het land, waarin een speciale ziel geïncarneerd is, na te leven (de innerlijke Wet van Integriteit).

Dat door mensen gemaakte fysieke wetten ontoereikend zijn, weten we allemaal wel. Deze “tijdelijke” wetten voldoen zeker niet aan alle behoeftes. Zij schieten tekort in hun strekking en zullen altijd ontoereikend blijken. Doch in zekere mate beschermen zij de hulpeloze zwakken en zullen daarom, door diegenen die trachten het mensdom te helpen, beschouwd worden als bindende kracht.

De menselijke wetten zijn altijd aan verandering onderhevig, al naar gelang de drie grote wetten zich uitdrukken en kenbaar maken, doch tot het moment dat deze verstandig worden gewijzigd (en dit vraagt nu eenmaal tijd) werken zij als een rem op losbandigheid en zelfzucht.

Aan de andere kant kunnen ze echter ook moeilijkheden veroorzaken. Dit kan niemand ontkennen. Doch de veroorzaakte moeilijkheden zijn niet zo verkeerd in hun aard en hun gevolgen duren niet zo lang.

Daarom zal de dienaar der mensheid in zijn dagelijkse leven met de wetten van zijn land samenwerken, doch tegelijkertijd werken voor de opheffing van onrechtvaardigheden die ze kunnen veroorzaken en zal hij of zij strijden voor verbetering van wettelijke verplichtingen voor de mensen van zijn land.

De erkenning van deze vier wetten – de wet van Wedergeboorte, Wet van Liefde, Wet van de Groep en Wet van Integriteit (wetten van het Land) – zal de redding van het mensdom bepalen.

1. Seks en Discipelschap

In het denken van de aspiranten heerst veel verwarring over seksualiteit, zowel voor zichzelf als voor onze discipelen, want het kerkelijk celibaatsgebod begint langzamerhand een status te krijgen van een religie.

Mensen vertellen ons, dat een aankomend discipel niet zou kunnen trouwen en dat zo iemand geen werkelijk geestelijk punt kan bereiken als hij niet celibatair blijft.

Dit is natuurlijk klinkklare onzin.

Het is een theorie, en deze vindt haar oorsprong in twee ingewortelde cultuurhoudingen, twee al oude tradities:

1. Ten eerste: dat het Oosten altijd een misplaatste houding ten opzichte van vrouwen heeft gekend. Hoe anders is dit…..
2. Ten tweede: vanaf de tijd van Christus is er in het Westen altijd een neiging geweest tot een kluizenaars- en kloosterlijk en bij voorkeur een kerkelijk bestaan of “begrip”, om een geestelijk leven te willen uitdrukken en dat navenant te leiden.

Het is de kerkelijke macht die dit heeft ingeprent in ons denken. Het celibaatleven is het leiden van een “kerkelijk” gebod op celibaat. Want de kerk vond dat dit niet paste in de kerkelijke opvatting als er vrouwen zouden worden toegelaten en worden behandeld als gelijke in de kerkelijke hiërarchie.

Dit zijn twee totaal verkeerde denkbeelden: ze vormen de kern van veel misverstanden en zijn de oorzaak van veel kwaad. De man is niet veel beter dan de vrouw en ook de vrouw is niet veel beter dan de man. Toch beschouwen miljoenen en miljoenen mensen nog steeds de vrouw als de belichaming van het boze en van al datgene wat aanleiding geeft tot verleiding. Dit is altijd de kerkelijke opvatting en standdaard geweest.

Doch God heeft van meet af aan verordonneerd dat mannen en vrouwen gelijk waren en aan elkanders behoeften tegemoet moeten komen, om elkaar aan te kunnen vullen. God heeft nimmer bevolen dat mannen samen moeten komen en samen moeten blijven zonder vrouwen, en dat vrouwen zonder mannen moeten leven. Beide grote tradities hebben op die manier aanleiding gegeven tot veel seksueel misbruik en tot veel lijden.

Het geloof, dat een discipel noodzakelijkerwijs een celibatair leven moet leiden, en dat hij zich volledig moet onthouden van al zijn natuurlijke functies, is niet juist noch gewenst.

***

Twee zaken zijn van het allerhoogste belang en zullen algemeen aanvaard moeten worden:

• Indien goddelijkheid inderdaad werkelijk bestaat, en indien de mens in wezen oorspronkelijk goddelijk is, danzou er geen enkele toestand mogelijk kunnen zijn, waarin goddelijkheid niet oppermachtig is. Op zich is dat juist. Maar…… men zegt dan verder: er is dan ook geen gebied van menselijk handelingen mogelijk, waarbij de mens ook niet goddelijk zou kunnen handelen en waarin niet al zijn functies als mens door zuivere rede en “goddelijke” intelligentie kan worden bepaald.

Het schoonschijnende en om de zaak heendraaiende argument, dat datgene wat gewoonlijk als verkeerd wordt beschouwd, goed moet zijn – juist vanwege de inherente goddelijkheid van de mens – is natuurlijk slap gezwets en een evenzeer slappe uitvlucht voor verkeerd handelen.

Het gaat natuurlijk over seksuele verhoudingen van de juiste soort, die, zowel binnen de grens van de geestelijke wet als van de wet van de natie, veroorloofd zijn.

• Een leven dat niet normaal afgerond wordt, zodat niet alle functies van zijn natuur – dierlijk, menselijk en goddelijk (en de mens bezit al deze drie in één lichaam) – worden gebruikt, zal worden tegengehouden, gehinderd, gestuit en is abnormaal.

Dat niet iedereen in deze tijd kan trouwen, is waar, doch dat feit neemt het grotere feit niet weg dat de mens door God geschapen is om te huwen en zich voort te planten. DAT IS NORMAAL…….

Dat niet iedereen in een positie verkeert, waarin zij – zeker tegenwoordig – normale en voldragen levens kunnen leven, is eveneens een gevolg van onze huidige, abnormale economische toestanden, doch dit weerlegt op geen enkele wijze het feit dat de geestelijke mens gewoon een normaal fysiek leven zou moeten kunnen leiden.

Een opgelegd celibaat is zeker geen aanduiding van diepe vergeestelijking en is geen noodzaak voor esoterische en geestelijke training.

Een dergelijke houding en denken is verkeerd, abnormaal en ongewenst.

Er is voor een discipel en ingewijde geen betere opleidingsschool dan het familieleven, met al zijn verplichte verhoudingen, zijn grote arbeidsveld voor karmische vereffeningen en aanpassingsvermogen, zijn noodzakelijk vereiste opofferingen, dienst en zijn mogelijkheden om elk deel van de menselijke aard ten volle uit te drukken.

Er kan geen groter dienst aan het mensdom bewezen worden dan het creeëren van nieuwe lichamen voor wachtende en inkomende zielen (dwz gerichte en juiste voortplanting), en om binnen de huiselijke sfeer aandacht te schenken aan al die incarnerende zielen en te trachten hun opvoeding te vergemakkelijken.

Doch de hele toestand en het probleem van familieleven en kinderen baren is tegenwoordig tamelijk verwrongen en wordt verkeerd begrepen. Het zal nog lang duren voordat huwelijk en kinderen hun rechtmatige plaats als sacramenten, als heilige factoren in de maatschappij gaan innemen, en het zal nog langer duren voordat smart en lijden, als gevolg van onze fouten en van het misbruiken van de seksuele verhouding, geheel verdwenen zijn, zodat de schoonheid en de heiliging van het huwelijk en evenzo van de heilige incarnatie en openbaring van nieuwe zielen in de vorm, in de plaats treden van onze onjuiste beoordeling NU over de hedendaagse huwelijkse opvattingen en tradities.

***

De discipel en de aspirant op het Pad, zo ook de Ingewijde op zijn “Verlichte Weg”, krijgen dus geen beter trainingsterrein dan de huwelijksverhouding, tenminste wanneer deze juist begrepen en naar behoren wordt aangepakt. Zoals:

De dierlijke aard onder ritmische discipline brengen; het opheffen van emotionele en instinctieve geaardheden en drang op het altaar van opoffering, hetgeen een zelfverloochening in het familieleven vereist, zijn ontzagwekkende louterende vermogens.

Het vereiste celibaat is van hogere aard dan de verlangens van de lagere. En de weigering van de geestelijke mens om beheerst te worden door zijn lagere persoonlijkheid en de begeerten van het vlees is op zich een juist standpunt.

Maar een “opgelegd” celibaat (vanuit een enigszins valse gebodsvorming) heeft in de uitrusting van menige discipel geleid tot veel misbruik, en tot vele ontaardingen van de door God gegeven functies en vermogens; en zelfs waar deze onrustbarende toestand niet bestond en waar het leven verstandig, gewijd en gezond was, is er dikwijls bovenmatig leed en veel mentale smart en kastijding geweest, voordat weerbarstige gedachten en neigingen beheerst konden worden. Bah, bah…..

***

Het is waar dat een mens in een speciaal leven “geroepen” kan worden, en waarin hij tegenover het probleem van de ongehuwde staat komt te staan, en op die manier gedwongen wordt zich van alle stoffelijke verhoudingen te onthouden, en aan een streng celibatair regime wordt onderworpen, om bv aan zichzelf te bewijzen dat hij de dierlijke en instinctieve zijde van zijn natuur kan beheersen.

Doch deze exceptionele toestand is heel vaak het gevolg van uitspattingen en losbandigheid in een vroeger leven, die karmisch gezien NU in dit leven strenge maatregelen en abnormale toestanden noodzakelijk maken om gedane fouten te vereffenen, om die uit te wissen, te herstellen en de lagere aard tijd en gelegenheid te geven zich opnieuw te kunnen inregelen.

Doch het celibaat is op zichzelf geen aanwijzing van geestelijke ontplooiing, eerder het tegendeel.

In laatste instantie zal het seksualiteit-probleem moeten worden opgelost in het gezin en ook onder normale omstandigheden. Het zullen de geestelijk verdergevorderde mensen van deze wereld en de discipelen van alle graden zijn, die het op hun manier zullen moeten oplossen.

Alice Bailey/Djwhal Khul